زراعت و باغبانی
لیلی صفایی؛ فاطمه سفیدکن؛ سعید دوازده امامی؛ داوود امین آزرم
چکیده
به منظور بررسی تیمارهای مختلف تغذیه بر عملکرد کمی و کیفی اسانس مرزه خوزستانی(S. khuzistanica Jamzad)، تحقیقی در سالهای زراعی 1399-1395، در ایستگاه تحقیقاتی شهید فزوه وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان انجام شد. تیمارهای مورد بررسی نسبتهای مختلفی از کودهای شیمیایی NPK (N50P25K25)، کود دامی (30 و 60 تن در هکتار)، ورمی کمپوست (5 ...
بیشتر
به منظور بررسی تیمارهای مختلف تغذیه بر عملکرد کمی و کیفی اسانس مرزه خوزستانی(S. khuzistanica Jamzad)، تحقیقی در سالهای زراعی 1399-1395، در ایستگاه تحقیقاتی شهید فزوه وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان انجام شد. تیمارهای مورد بررسی نسبتهای مختلفی از کودهای شیمیایی NPK (N50P25K25)، کود دامی (30 و 60 تن در هکتار)، ورمی کمپوست (5 تن در هکتار) و نیز ترکیبی از کودهای شیمیایی، دامی و ورمی کمپوست (30 تن در هکتار کود دامی به همراه N50P25K25، 60 تن در هکتار کود دامی به همراه N50P25K25 و 5 تن در هکتار ورمی کمپوست به همراه N50P25K25) در مقایسه با تیمار شاهد بود. اندام هوایی گیاهان در مرحله 50 درصد گلدهی برداشت و پس از خشک شدن با روش تقطیر با آب و دستگاه کلونجر اسانسگیری گردید. شناسایی ترکیبهای اسانس بااستفاده از دستگاههای گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) صورت پذیرفت. بر اساس نتایج بهدست آمده حداکثر درصد اسانس (7/3 درصد) در سال سوم و بیشترین عملکرد اسانس (6/132 کیلوگرم در هکتار) در سال دوم مشاهده شد. طبق نتایج سالهای آزمایش، تیمار تلفیقی 50 کیلوگرم در هکتار ازت، 25 کیلوگرم در هکتار فسفر و 25 کیلوگرم در هکتار پتاس به همراه 5 تن در هکتار ورمی کمپوست سال سوم، بیشترین عملکرد اسانس را داشت. 14 ترکیب در اسانس گیاه شناسایی شد که ترکیب غالب آن کارواکرول (4/86 تا 3/95 درصد) بود. بر اساس نتایج تحقیق، عملکرد کیفی اسانس گونه مورد مطالعه کمتر تحت تاثیر تیمارهای حاصلخیزی خاک قرار گرفت اما عملکرد کمی اسانس تحت تاثیر تغذیه تلفیقی افزایش معنیداری داشت که به طور غیر مستقیم باعث افزایش عملکرد کیفی اسانس نیز گردید. بنابراین میتوان اظهار داشت که استفاده از روشهای تغذیه تلفیقی در گیاه گامی مناسب به سمت کشاورزی پایدار میباشد.
سعید دوازده امامی؛ رامین انیکازی؛ علیرضا جلالی زند
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.635.96.4.1576.1604 کنه واروا از مهمترین آفات کلنیهای زنبور عسل در سرتاسر جهان میباشد، با تغذیه از همولنف لارو زنبور عسل و انتقال برخی ویروسها، خسارت اقتصادی زیادی به صنعت زنبورداری جهان وارد میکند. استفاده از آفتکشهای شیمیایی علیه این کنه باعث ایجاد جمعیتهای مقاوم آفت شده و محصولات کندو را آلوده ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.635.96.4.1576.1604 کنه واروا از مهمترین آفات کلنیهای زنبور عسل در سرتاسر جهان میباشد، با تغذیه از همولنف لارو زنبور عسل و انتقال برخی ویروسها، خسارت اقتصادی زیادی به صنعت زنبورداری جهان وارد میکند. استفاده از آفتکشهای شیمیایی علیه این کنه باعث ایجاد جمعیتهای مقاوم آفت شده و محصولات کندو را آلوده مینماید. میزان سمّیت تدخینی غلظتهای مختلف اسانس دو گونه مرزه (Satureja khuzistanica Jamzad و S. spicigera (C. koch) Boiss.) بر مرگومیر کنه واروا و زنبور عسل پس از جمعآوری نمونه از زنبورستان در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. کنههای ماده بالغ در دمای 32 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 50% و تاریکی به مدت 5 تا 10 ساعت با غلظتهای صفر، 50، 75، 100، 150 و ppm200 اسانس در چهار تکرار تیمار و برای غلظتهای 20 تا ppm1000 محاسبه شدند. براساس نتایج این آزمایش، مقادیر LC50 تعیین شده برای اسانس مرزه خوزستانی، در بازه زمانی 5 و 10 ساعت پس از شروع اسانسدهی، برای کنه واروا بهترتیب 8/149 و ppm6/78 و برای زنبور عسل کارگر 750.5 و ppm435.8 بود و غلظتهای محاسبه شده برای اسانس مرزه اسپیسیژرا در همان بازه زمانی بر روی کنه واروا، بهترتیب 255.7 و ppm153.6 و برای زنبور عسل کارگر 737.6 و ppm573 تعیین شد. نتایج نشان داد اسانس مرزه خوزستانی و مرزه اسپیسیژرا هر دو با داشتن حداقل تلفات روی زنبور عسل، از قابلیت بالایی برای کنترل کنه واروا برخوردار بودند و مرزه خوزستانی مزیت بیشتری داشت. تجزیه کیفی نشان داد که میزان کارواکرول در اسانس مرزه خوزستانی 93% و میزان کارواکرول و تیمول موجود در اسانس مرزه اسپیسیژرا بهترتیب 43 و 29% بود.
حمید ملاحسینی؛ محمد فیضیان؛ سعید دوازده امامی؛ ابراهیم مهدی پور
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی چگونگی پوشش نانو اکسید سیلیسیم با اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک و تأثیر آن در افزایش تحمل به شوری گیاه سیاهدانه (Nigella sativa L.) در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای در سال زراعی 96-1395 انجام شد. شرایط آزمایشگاهی با پوشش نانو اکسید سیلیسیم در غلظتهای مختلف اسید هیومیک (40 تا 1600 میلیگرم در لیتر) با حضور اسید سالیسیلیک ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی چگونگی پوشش نانو اکسید سیلیسیم با اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک و تأثیر آن در افزایش تحمل به شوری گیاه سیاهدانه (Nigella sativa L.) در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای در سال زراعی 96-1395 انجام شد. شرایط آزمایشگاهی با پوشش نانو اکسید سیلیسیم در غلظتهای مختلف اسید هیومیک (40 تا 1600 میلیگرم در لیتر) با حضور اسید سالیسیلیک و در زمانهای مختلف (0.5 تا 120 ساعت) بهترتیب برای حداکثر پوشش و انرژی جذب و شرایط گلخانهای در قالب طرح اسپیلیت پلات بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار برای آزمون اثربخشی نانو اکسید سیلیسیم پوششدار اجرا گردید. تیمار شوری در 3 سطح شامل 2، 3.5 و 5 دسیزیمنس بر متر با آب آبیاری و تیمار نانو اکسید سیلیسیم پوششدار در 4 سطح شامل 0.25، 0.5 و 0.75 گرم در لیتر در دو مرحله چند برگی (15 روز پس از کاشت نشاء) و گلدهی (50 روز پس از کاشت نشاء) در آب آبیاری اعمال شدند. بررسی نتایج آزمایشگاهی نشان داد که با افزایش غلظت و زمان تماس اسید هیومیک، میزان جذب کربن از 7.6 به 11.9 میلیگرم بر گرم افزایش یافت ولی اندازه نانو ذرات در حدود 20 تا 30 نانومتر بود. ارزیابی نتایج گلخانهای نشان داد که وزن خشک اندام هوایی، ریشه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی اولیه، رطوبت نسبی برگ و پتاسیم برگ با افزایش شوری کاهش و با کاربرد نانو ذره پوششدار در غلظت 0.5 گرم در لیتر افزایش معنیدار داشتند. بهطوریکه وزن خشک اندام هوایی در غلظت 0.5 گرم در لیتر نانو ذره پوششدار در شوریهای 3.5 و 5 دسیزیمنس بر متر اختلاف معنیدار نداشت. بنابراین نتیجهگیری میشود که با پوشش نانو اکسید سیلیسیم توسط اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک میتوان با کاهش مقدار و دفعات مصرف مواد مذکور، تحمل به شوری گیاه سیاهدانه را افزایش داد.
بنفشه قوامی؛ حسین زینلی؛ محمود خسرو شاهلی؛ سعید دوازده امامی
چکیده
زعفران (Crocus sativus L.) از مهمترین گیاهان دارویی و گرانترین ادویه جهان میباشد. این تحقیق بهمنظور بررسی تنوع صفات مورفولوژیکی ژنوتیپهای زعفران جمعآوری شده از نقاط مختلف کشور در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. تعداد 27 ژنوتیپ در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و در ردیفهایی با فاصله 30 سانتیمتر ...
بیشتر
زعفران (Crocus sativus L.) از مهمترین گیاهان دارویی و گرانترین ادویه جهان میباشد. این تحقیق بهمنظور بررسی تنوع صفات مورفولوژیکی ژنوتیپهای زعفران جمعآوری شده از نقاط مختلف کشور در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. تعداد 27 ژنوتیپ در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و در ردیفهایی با فاصله 30 سانتیمتر کشت گردیدند. صفات عملکرد کلاله خشک، وزن تر گل، تعداد گل در مترمربع، تعداد روز تا ظهور اولین گل، ارتفاع گیاه در زمان گلدهی، طول دوره گلدهی و میزان جذب پیکروکروسئین اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف بسیار معنیداری (01/0>p) بین ژنوتیپها برای همه صفات وجود داشت. مقایسه میانگین صفات نشان داد که ژنوتیپ همدان بیشترین و ژنوتیپهای قائن و بشرویه کمترین تعداد روز تا ظهور اولین گل را به خود اختصاص دادند. دامنه تغییرات میزان جذب پیکروکروسئین از 425/0 تا 681/0 نانومتر متغیر بود. ژنوتیپهای نیشابور (خوجان) بهترتیب بیشترین و اصفهان کمترین میزان عملکرد کلاله خشک را داشتند. همچنین، ژنوتیپ نیشابور (خوجان) بیشترین تعداد گل در مترمربع را نیز به خود اختصاص داد. براساس تجزیه خوشهای ژنوتیپها در 7 گروه مختلف قرار گرفتند. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین صفات در گروههای حاصل از تجزیه خوشهای نشان داد که ژنوتیپهای قرار گرفته در گروه ششم دارای ویژگیهای مطلوبی از نظر تعداد روز تا ظهور اولین گل، عملکرد کلاله، وزن تر گل، تعداد گل و طول دوره گلدهی میباشند. بر همین اساس، همه ژنوتیپهای قرار گرفته در این گروه جزء ژنوتیپهای برتر انتخاب شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکی قابلتوجهی از نطر صفات مهم زراعی در بین ژنوتیپهای مورد بررسی زعفران وجود دارد که احتمالاً ناشی از متنوع بودن اجداد و یا پدیده جهش بودهاست. همچنین، تنوع مورفولوژیکی ژنوتیپها از تنوع جغرافیایی تبعیت نمیکند.